-
จะเปิดบัญชี FBS ได้อย่างไร?
คลิกปุ่ม ‘เปิดบัญชี’ บนเว็บไซต์ของเราแล้วไปที่ Personal area ก่อนที่คุณจะเริ่มทำการซื้อขายได้ คุณจะต้องผ่านการตรวจสอบโปรไฟล์, ยืนยันอีเมลและหมายเลขโทรศัพท์ของคุณ, และผ่านการยืนยัน ID ของคุณ ขั้นตอนนี้มีไว้เพื่อรับประกันความปลอดภัยของเงินทุนและตัวตนของคุณ เมื่อคุณตรวจสอบทั้งหมดเสร็จแล้วให้ไปที่แพลตฟอร์มการซื้อขายที่ต้องการแล้วเริ่มทำการซื้อขาย
-
จะเริ่มเทรดอย่างไร?
หากคุณอายุ 18 ปีขึ้นไปคุณสามารถเข้าร่วม FBS ได้และเริ่มต้นการเดินทาง FX ของคุณ ในการซื้อขายคุณจะต้องมีบัญชีซื้อขายหลักทรัพย์และมีความรู้ที่เพียงพอเกี่ยวกับวิธีการทำงานของสินทรัพย์ในตลาดการเงิน เริ่มด้วยการศึกษาขั้นพื้นฐานด้วย สื่อการเรียนรู้ฟรี และ สร้างบัญชี FBS คุณอาจต้องการทดสอบสภาพแวดล้อมด้วยเงินเสมือนจริงผ่านบัญชีทดลอง เมื่อคุณพร้อมเข้าสู่ตลาดจริงแล้ว ก็เริ่มทำการซื้อขายเพื่อที่จะได้ประสบความสำเร็จ
-
จะถอนเงินที่ทำได้กับ FBS ได้อย่างไร?
ขั้นตอนนั้นตรงไปตรงมามาก ไปที่หน้า การถอนเงิน บนเว็บไซต์หรือส่วนการเงินของ FBS Personal area แล้วถอนเงิน คุณจะรับเงินที่ถอนผ่านระบบการชำระเงินเดียวกับที่คุณใช้ในการฝากเงิน ในกรณีที่คุณฝากเงินเข้าบัญชีด้วยวิธีการอื่น คุณต้องถอนกำไรของคุณผ่านวิธีเดียวกันในยอดเดียวกันกับจำนวนเงินที่ฝาก
นโยบายผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE)
มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) คืออะไร?
การรักษาเสถียรภาพของราคาเป็นบทบาทหน้าที่หลักของธนาคารกลาง ธนาคารกลางดำเนินการโดยอิสระจากรัฐบาล ธนาคารต้องควบคุมอัตราเงินเฟ้อและสร้างสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่มีเสถียรภาพ เพื่อสนับสนุนเสถียรภาพด้านราคา ซึ่งสามารถใช้มาตรการเหล่านี้ได้ผ่านนโยบายการเงิน
คำอธิบายอย่างง่ายของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ
มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณเป็นเครื่องมือที่ธนาคารกลางใช้เพื่อช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจโดยการเพิ่มปริมาณเงินหมุนเวียนในระบบ ธนาคารกลางดำเนินมาตรการนี้โดยการซื้อสินทรัพย์ทางการเงิน เช่น พันธบัตรรัฐบาลจากธนาคารต่าง ๆ ซึ่งจะทำให้บุคคลและธุรกิจสามารถกู้ยืมเงินได้มากขึ้น
นโยบายการเงินมีสองประเภท ได้แก่ นโยบายการเงินแบบเข้มงวด (ตึงตัว, หดตัว) และนโยบายการเงินแบบผ่อนคลาย (คลายตัว, ขยายตัว) นโยบายการเงินแบบเข้มงวดจะนำมาใช้เมื่อปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจมีมหาศาลจนธนาคารต้องเพิ่มอัตราดอกเบี้ยเพื่อลดปริมาณเงินและลดอัตราเงินเฟ้อลง ในทางกลับกัน นโยบายการเงินแบบผ่อนคลายจะนำมาใช้เมื่อ GDP เติบโตขึ้นอย่างช้า ๆ ในกรณีนั้น ธนาคารกลางจะเพิ่มปริมาณเงินและลดอัตราดอกเบี้ย อัตราดอกเบี้ยต่ำดึงดูดนักลงทุนและมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างกระแสเงินสดเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจมากขึ้น เมื่ออัตราดอกเบี้ยลดลงจนเกือบเป็น 0% และธนาคารกลางยังคงต้องการมาตรการสนับสนุนนี้อยู่ ก็จะใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ
มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณทำงานอย่างไร?
1. ธนาคารกลางผลิตเงินใหม่ทางอิเล็กทรอนิกส์
เมื่อธนาคารกลาง เช่น ธนาคารกลางสหรัฐฯ (Fed) หรือธนาคารกลางยุโรป (ECB) ตัดสินใจใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ พวกเขาผลิตเงินใหม่ทางอิเล็กทรอนิกส์ พวกเขาไม่ได้พิมพ์เงินจริงออกมา แต่จะป้อนตัวเลขใหม่ลงในระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งทำให้พวกเขาสามารถเพิ่มปริมาณเงินได้
2. ด้วยเงินใหม่นี้ ธนาคารกลางจะซื้อพันธบัตรรัฐบาลจากธนาคารพาณิชย์ต่าง ๆ
เมื่อธนาคารกลางผลิตเงินใหม่นี้แล้ว พวกเขาจะเข้าซื้อพันธบัตรรัฐบาลจากธนาคารพาณิชย์ต่าง ๆ พันธบัตรรัฐบาลให้สัญญาว่าจะจ่ายคืนพร้อมดอกเบี้ยในภายหลัง ธนาคารพาณิชย์ก็ซื้อพันธบัตรเหล่านี้เพราะถือว่าเป็นการลงทุนที่ปลอดภัย
โปรดจำไว้ว่าธนาคารกลางไม่ได้ซื้อพันธบัตรจากรัฐบาลโดยตรง กรณีดังกล่าวเรียกว่า Debt monetization ซึ่งก็คือการให้ธนาคารกลางผลิตเงินออกมาเพื่อซื้อพันธบัตรนั้นเสียเอง พูดอีกอย่างได้ว่าเป็นการให้ธนาคารกลางรับซื้อหนี้สาธารณะของรัฐบาล หรือก็คือการที่ธนาคารกลางให้รัฐบาลกู้เงิน (monetary financing) นั่นเอง และถือเป็นเรื่องผิดกฎหมายในนโยบายการเงินสำหรับประเทศเศรษฐกิจขนาดใหญ่
3. ธนาคารได้รับเงินใหม่ซึ่งเป็นการเพิ่มเงินทุนสำรอง
เมื่อธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลเหล่านี้จากธนาคารพาณิชย์ พวกเขาจ่ายเงินด้วยเงินอิเล็กทรอนิกส์ใหม่ที่พวกเขาผลิตขึ้น สิ่งนี้จะเพิ่มเงินทุนสำรองของธนาคารพาณิชย์ หมายความว่าตอนนี้พวกเขามีเงินมากขึ้นที่จะปล่อยกู้ให้ธุรกิจและบุคคลทั่วไป การให้กู้ยืมที่เพิ่มขึ้นนี้ช่วยกระตุ้นกิจกรรมทางเศรษฐกิจและอาจนำไปสู่การลงทุน การจ้างงาน และการจับจ่ายใช้สอยของผู้บริโภคมากขึ้น สิ่งนี้สามารถช่วยกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจได้
4. ปริมาณเงินที่เพิ่มขึ้นช่วยกระตุ้นกิจกรรมทางเศรษฐกิจและช่วยลดอัตราดอกเบี้ยได้
ด้วยการอัดฉีดเงินเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจผ่านมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ธนาคารกลางสามารถช่วยลดอัตราดอกเบี้ยได้ เมื่ออัตราดอกเบี้ยต่ำ ธุรกิจและบุคคลทั่วไปจะกู้ยืมเงินได้ในอัตราที่ถูกกว่า ซึ่งอาจนำไปสู่การลงทุนและการใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น
5. เป้าหมายคือการกระตุ้นเศรษฐกิจ
เป้าหมายสูงสุดของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณคือการกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจและป้องกันภาวะเงินฝืดในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจตกต่ำ โดยจากการอัดฉีดเงินเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจมากขึ้นนี้ ธนาคารกลางหวังว่าจะกระตุ้นกิจกรรมทางเศรษฐกิจ เพิ่มการปล่อยสินเชื่อและการลงทุน และป้องกันไม่ให้ราคาร่วงลงมากเกินไปได้
เมื่อธนาคารกลางหยุดซื้อพันธบัตรใหม่ ธนาคารจะเก็บพันธบัตรที่ซื้อไว้ในงบดุล หากพันธบัตรเหล่านี้ครบกำหนดแล้ว (ส่วนใหญ่มีวันครบกำหนดเมื่อมีการชำระคืนการลงทุนครั้งแรกให้กับเจ้าของพันธบัตร) พวกมันก็จะถูกแทนที่ด้วยพันธบัตรใหม่ นอกจากนี้ ธนาคารสามารถปล่อยให้พันธบัตรครบกำหนดได้โดยไม่ต้องเปลี่ยนหรือขายออกสู่ตลาด
มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ vs. การพิมพ์เงิน
วัตถุประสงค์และขอบเขต
มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณเกี่ยวข้องกับการผลิตเงินใหม่ทางอิเล็กทรอนิกส์ และใช้เงินนี้เพื่อซื้อพันธบัตรรัฐบาลจากธนาคารพาณิชย์ ในทางกลับกัน การพิมพ์เงินหมายถึงการพิมพ์ธนบัตรและเหรียญใหม่และมักใช้เป็นมาตรการสุดท้ายในการแก้ปัญหาหนี้ของภาครัฐหรือภาวะเงินเฟ้อรุนแรง
การควบคุมปริมาณเงิน
ด้วยการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ธนาคารกลางสามารถควบคุมจำนวนเงินใหม่ที่พวกเขาผลิตและอัดฉีดเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจได้อยู่บ้าง ตัวอย่างเช่น พวกเขาสามารถปรับจำนวนพันธบัตรรัฐบาลที่พวกเขาซื้อเพื่อปรับจำนวนเงินใหม่ที่หมุนเวียนในระบบ
อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงเรื่องการพิมพ์เงินแล้ว ก็จำเป็นต้องมีการควบคุมมากขึ้นว่าจะพิมพ์ออกมาจำนวนเท่าไรและจะจัดการอย่างไร การพิมพ์เงินอาจนำไปสู่การลดค่าเงินและเงินเฟ้ออย่างรวดเร็วได้หากไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม
QE ส่งผลกระทบต่อสกุลเงินอย่างไร?
เมื่อธนาคารกลางเพิ่มปริมาณเงินเข้ามา ราคาและกำลังซื้อของสกุลเงินจะลดลง เว้นแต่ประเทศอื่น ๆ จะใช้นโยบายผ่อนคลายเชิงปริมาณเช่นกัน
พูดง่าย ๆ ก็คือ สกุลเงินของประเทศมีแนวโน้มที่จะอ่อนค่าลงจากมาตรการ QE ตัวอย่างเช่น USD สูญเสียมูลค่าไป 14% เมื่อเทียบกับสกุลเงินอื่น ๆ นับตั้งแต่การแพร่ระบาดของ Covid-19 เริ่มต้นขึ้น ซึ่งเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะ Fed พิมพ์เงินออกมาหลายล้านล้านดอลลาร์สหรัฐและตรึงอัตราดอกเบี้ยไว้ที่ 0%
ผลกระทบของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณต่อเศรษฐกิจ
มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณสามารถเพิ่มปริมาณเงินหมุนเวียน เพิ่มสภาพคล่องในระบบการเงินได้ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับบุคคลและธุรกิจในการเข้าถึงสินเชื่อ ซึ่งการลงทุนก็สามารถเข้าถึงได้มากขึ้นเช่นกัน
ข้อเสียอย่างหนึ่งของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณคือ มันอาจทำให้ราคาของสินทรัพย์เฟ้อได้ เช่น หุ้นและอสังหาริมทรัพย์ โดยมันสามารถสร้างปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "เวลท์ เอฟเฟ็กต์" (wealth effect) ได้ ซึ่งบุคคลและธุรกิจจะรู้สึกมั่งคั่งขึ้นและมีความมั่นใจมากขึ้น เป็นการนำไปสู่การจับจ่ายใช้สอยและการลงทุนที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม หากราคาสินทรัพย์สูงเกินจริง อาจนำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่และวิกฤตการเงินในที่สุด
ตัวอย่างเช่น โครงการ QE ที่ดำเนินโดยธนาคารกลางสหรัฐฯ หลังเกิดโรคระบาด ส่งผลให้ราคาหุ้นพุ่งสูงขึ้น โดยดัชนี S&P 500 (US500) พุ่งสูงสุดเป็นประวัติการณ์ภายในปี 2021 ขณะนี้ ตลาดหุ้นทั่วโลกได้รับผลกระทบจากการตัดสินใจครั้งนี้
ทำไม QE ถึงมีความเสี่ยงมาก?
มีเหตุผลหลายประการที่นักวิเคราะห์มองว่านโยบายนี้มีความเสี่ยง:
- มันสามารถสร้างอัตราเงินเฟ้อและฟองสบู่ได้สูง ผู้เชี่ยวชาญหลายคนมั่นใจว่า QE สามารถกระตุ้นอัตราเงินเฟ้อได้สูงมาก
- นักวิเคราะห์บางคนวิจารณ์ว่ามันไร้ประสิทธิภาพ พวกเขาแนะนำว่านโยบายการคลัง (การใช้จ่ายและการลงทุนของรัฐบาลและการลดภาษี) เป็นทางออกที่ดีที่สุดในการฟื้นฟูเศรษฐกิจ
- ในท้ายที่สุด ผู้เชี่ยวชาญหลายคนแนะนำว่า QE เป็นเพียงวิธีที่รัฐบาลและธนาคารพาณิชย์ใช้เพื่อซ่อนปัญหาและพึ่งพาธนาคารกลางในการแก้ปัญหา
ประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณไม่ได้เกิดขึ้นตามทฤษฎี แต่เกิดขึ้นบ้างเป็นครั้งคราว คุณสามารถอ่านตัวอย่างต่าง ๆ ได้ด้านล่าง และตอนนี้ เรามาดูข้อดีของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณกัน
ประโยชน์ของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ
- ช่วยกระตุ้นกิจกรรมทางเศรษฐกิจในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจตกต่ำ
- ช่วยให้ธนาคารกลางอัดฉีดเงินใหม่เข้าสู่ระบบเศรษฐกิจด้วยวิธีที่ควบคุมได้
- ช่วยลดอัตราดอกเบี้ยและเพิ่มสินเชื่อ
- ช่วยให้ผู้คนสามารถทนต่อช่วงเวลาที่ยากลำบากได้
อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่า QE อาจนำไปสู่การเพิ่มหนี้ให้กับภาครัฐ ในท้ายที่สุดแล้ว วิกฤตปี 2020 ที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้เกิดจาก QE ที่ไม่สามารถควบคุมได้
ตัวอย่างของมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ
ธนาคารกลางญี่ปุ่น (BOJ) เริ่มใช้ QE ในปี 2001 ในเวลานั้นเศรษฐกิจเผชิญกับภาวะเศรษฐกิจซบเซา (stagnation) และการเพิ่มขึ้นของอัตราเงินเฟ้อ ในขณะที่เศรษฐกิจของญี่ปุ่นกำลังไปได้สวย ในตอนนี้ BOJ ได้ส่งสัญญาณบางอย่างเกี่ยวกับการยุติการใช้นโยบายนี้
ธนาคารกลางอังกฤษและธนาคารกลางสหรัฐฯ ใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณในช่วงวิกฤตปี 2008 QE ในสหรัฐอเมริกาทำให้อัตราดอกเบี้ยสินเชื่อที่อยู่อาศัยลดลง อัตราเงินเฟ้อมีเสถียรภาพ และมีการจ้างงานที่ดีขึ้น แต่ในทางกลับกัน มันก็ทำให้เกิดการลดค่าเงินดอลลาร์สหรัฐลงด้วย
ธนาคารกลางยุโรปเริ่มใช้นโยบายผ่อนคลายเชิงปริมาณในเดือนมกราคม ปี 2015 ธนาคารตัดสินใจหยุดใช้นโยบายดังกล่าวเมื่อสิ้นปี 2018 แม้ว่าเศรษฐกิจจะเติบโตช้าลงก็ตาม
สรุป
มีข้อดีและข้อเสียมากมายสำหรับนโยบายผ่อนคลายเชิงปริมาณ ในด้านหนึ่ง มันก็สนับสนุนเศรษฐกิจที่ชะงักงันและซบเซา อีกด้านหนึ่งก็มีความเสี่ยงที่จะเกิดค่าเงินที่อ่อนค่าและเกิดฟองสบู่ อย่างไรก็ตาม ผลที่เกิดจากนโยบายนี้สามารถส่งเสริมกิจกรรมทางเศรษฐกิจในช่วงเวลาที่มีความไม่แน่นอนได้
อัปเดทแล้ว • 2023-03-15
บทความอื่นๆ ในส่วนนี้
- McClellan Oscillator
- กลยุทธ์การซื้อขายด้วยตัวบ่งชี้ Aroon
- ความแข็งแกร่งของสกุลเงิน
- กรอบเวลาที่ดีที่สุดสำหรับการเทรด
- Renko chart
- ประเภทของแผนภูมิ
- จะใช้ Heikin-Ashi อย่างไร?
- Pivot Points
- ตัวบ่งชี้ ZigZag คืออะไร?
- Moving Average: วิธีง่ายๆในการหาเทรนด์
- Williams’ Percent Range (%R)
- Relative Vigor Index (ตัวบ่งชี้ RVI) คืออะไร?
- โมเมนตัม
- Force index
- ตัวบ่งชี้ Envelopes คืออะไร?
- Bulls Power และ Bears Power
- Average True Range
- จะเทรดจากการตัดสินใจของธนาคารกลางอย่างไร?
- CCI (Commodity Channel Index)
- Standard deviation
- Parabolic SAR
- การซื้อขายด้วย Stochastic Oscillator
- Relative Strength Index (RSI)
- MACD (Moving Average Convergence/Divergence)
- ออสซิลเลเตอร์
- ตัวบ่งชี้ ADX: วิธีใช้สำหรับการวิเคราะห์แนวโน้ม Forex อย่างมีประสิทธิภาพ
- Bollinger bands
- ตัวบ่งชี้เทรนด์
- การแนะนำตัวชี้วัดทางเทคนิค
- แนวรับและแนวต้าน
- แนวโน้ม
- การวิเคราะห์ทางเทคนิค
- ธนาคารกลาง: นโยบายและผลกระทบ
- ปัจจัยพื้นฐาน
- การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานในการเทรด Forex และการเทรดหุ้น
- การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน vs การวิเคราะห์ปัจจัยทางเทคนิค
